เดอะแก๊งค์..แทบไม่มีเวลาหาข้อมูลเลยสำหรับทริปนี้ เลยค่อยข้างทุลักทุเท พอสมควร เริ่มจาก โ
ทรนัดแนะกันเย็นวันศุกร์..แต่เดินทางในวันอาทิตย์เช้า..เพราะวันเสาร์แต่ละคนมีธุระต้องทำมากมาย..
เรารวมแก๊งค์กันได้ 5 คน หนึ่งหนุ่ม และอีกสี่สาว..ขับรถมุ่งหน้าไปจันทบุรี..รู้แต่เพียงว่า "จะไปกินปู.." เรารู้จักที่นี่ด้วยสโลแกน
ดื่มด่ำวิถึโฮมสเตย์+บุฟเฟต์ปู(ไม่อั้น) เราไม่ได้เตรียมสัมภาระหรือจัดหาอาหาร ขนมขบเคี้ยวอะไรเลย..เพราะคิดว่าไปแค่นี้เอง..เดี๋ยวไปแวะเซ่เว่นใกล้ๆ ถึงก้อได้..รวมถึงยาทากันยุง..
แผนที่ก้อไม่มี..ขับรถไปตามทาง ฟังคำบอกเล่าเส้นทางจาก "เดอะแก๊งค์" ที่โทรจอง ได้ความว่า ขับไปเรื่อยๆ มุงตรงไปจันทบุรี เลยน้ำตกพริ้วไปไม่ไกล ก็เลี้ยวขวาเข้า อ.แหลมสิงห์
จากนั้นก็ตรงยาว เลย รพ.แหลมสิงห์ไป (จะเริ่มมีป้ายบอกทาง)
ซึ่งเป็นเส้นเดียวกับทางไปวัดเทพขาหยั่ง..
เรามีโปรเจ็คในหัวมากมาย..โด
ยเฉพาะคืนนี้มีเวียนเทียนด้วย..สาวๆ จะไปเวียนเทียนที่ วัดเทพขาหยั่ง..เสร็จจากงานบุญจะกลับมาละศีลโดยการดริ๊ง..ตามประสานักท่องเที่ยว..
ขับรถผ่านเขามาสุดเขตอำเภอขลุงเริ่มมองเห็นป้าย "ขลุง ริเวอร์วิว รีสอร์ต" อุ้ยใกล้แระ!! ขับไปเจอเซเว่นอยู่ฝั่งขวาหัวโค้งพอดีเลี้ยวจอดยาก..หวังน้ำบ่อหน้า..เมื่อไปสักพักจึงรู้ว่านั่นคือเซเว่นสุดท้าย..ยังปลอบใจกันเองว่า "เดี๋ยวไปถึงที่พักค่อยออกมาก้อได้.." ขับตรงไปเรื่อยๆ เริ่มรู้สึกว่ามันเข้าป่าไปทุกที(แย่จังอย่างนี้ถ้าหม่อมแม่รู้ต้องว่าแน่เลย) นึกถึง กระทู้ที่มีคนบอกทางว่าต้องผ่านถนน ผิวโลกพระจันทร์ ไปก่อน..ถึงบางอ้
อทันที..นี่เอง..ใกล้ถึงแล้ว..จากนั้นขับรถแบบคลานไปประมาณเกือบครึ่งชั่วโมงเราจึงหันมาถามเพื่อนว่า..จะไปมั้ยเซเว่น..ทุกคนพร้อมใจส่ายหน้า..ให้ออกมาแค่ อบต.ยังไม่มาเลย..สรุปว่า..โปรแกรมที่ตั้งไว้สวยหรู..หุหุหุ..เหลือแค่ ดริ๊งค์อย่างเดียว...
เรามาถึงทางเข้าที่ดูยังไงก้อไม่เห็นว่าจะไปรีสอร์ตไปได้เลย..สักพักก้อมีลุงคนหนึ่ง ออกมาต้อนรับ และบอกเราว่า ต้องนั่งเรือเข้าไป..อ๋อ...
เรือที่มารับเราขับลัดเลาะผ่านป่าโกงกางเข้า
ไปเรื่อยๆ จนมาถีง ขลุงริเวอร์วิว
ซึ่งเป็นโฮมสเตย์ แบบชาวบ้าน ป้ากะลุงใจดีมาก..รวมถึง คนอืนๆ ที่ดูแลพวกเรา ทุกๆ คนน่ารัก มีน้ำใจ..นำพวกเราไปเข้าที่พัก..บรรยากาศแบบศาลาริมน้ำ..อากาศเย็นสบาย..เหมาะสำหรับการพักผ่อน..พอพักหายเหนื่อยก้อเข้าสู่กระบวนการกินสิคะ....หิวจัดๆๆๆๆ
อิ่มสบายท้องสักพัก..หนังท้องตึงหนังตาก้อหย่อน..หามุมนอนนนนพึ่งพุง...
พอตกเย็น มีคนเดินมาเรียกเราเพื่อจะไปเที่ย
วดูวิถีชาวบ้านแถวนั้น..ซึ่งเขาเรียกกันว่า.."หมู่บ้านไร้แผ่นดิน"
งงใช่มั้ย...ที่จริงคือ หมู่บ้านของคนที่จับจองพื้นที่ชายเล ทำบ้านแบบปักตอม่อและเสาลงไปในทะเล ไม่ใช่แพนะคะ...ต่อๆกันไปหลายหลังจนใ
นที่สุดกลายเป็นหมู่บ้าน.ประกอบอาชีพประมง.
กลับที่พักค่ำๆ ก้อเข้าสู่ขั้นตอนการรับประทานอาหาร..และดื่ม..ที่นี่มีเหล้าและเบียร์บริการในราคาแสนประหยัดไม่มีชาร์ด...น้ำแข็งฟรี..ส่วนที่หลับที่นอน เป็นแบบวิถีชาวบ้านแท้ๆ คือ คือนอนกางมุ้ง ในกระท่อมกลางน้ำ..พร้อมพัดลม..ให้อารมณ์อีกแบบที่ ชีวิตในเมืองไม่มีโอกาสได้สัมผัส..
ตื่นเช้ามามีข้าวต้มปลาแสนอร่อยไว้รอ..
กลับไปเฮอาหน้าบ้านเดอะแก๊งค์.....
ทั้งที่ซุกหัวนอนเอย....
ทั้ง โรงอาหารเอย...(พี่คะ...แต่หนูดูแล้วก้อโค-ตะ-ระ-หรู มากเลยนะ..) 
ถ่ายได้แป๊บนึง หน้าชา ... เพราะอากาศเย็นจัด
